 |
| mal. Lee Bogle |
Kobieta!
Obraz moich oczu,
Moich pociech matka!
Fundament domu, kolumna,
przystań bólu, dzień nocy!
Kobieta!
Polarna gwiazda,
sen dzieci, pieszczota,
ptak moich myśli,
chiton nadziei!
Kobieta!
Roślina ogrodu południa,
słowo od warg zdjęte!
Zielona radość domu,
pieśń mego życia, Gioula!
tłum. Nikos
Chadzinikolau
Trochę patetyczne, jakby pisał o obcej kobiecie, a nie o swojej partnerce...chyba że o to chodziło.
OdpowiedzUsuńTak.... to jest wiersz o wszystkich kobietach świata.
UsuńMam wrażenie, że autor wiersza opisuje nie tylko swoją kobietę, ale wszystkie kobiety, matki...
OdpowiedzUsuńMasz rację, Gioula -" pieśń jego życia " - jest uosobieniem kobiety - kochanki, matki, wszystkich tych przymiotów przypisywanych kobiecie przez autora..
OdpowiedzUsuńTo była "oda do Bogini..."
OdpowiedzUsuńto jest jeden z tych utworów, określanych jako ody do....
UsuńOD AI : :Najbardziej znane to: Hymn do Afrodyty Safony, który jest wołaniem o pomoc bogini miłości w trudnych chwilach, oraz Oda III, 26 Horacego, wołająca do morskiej bogini, aby przybyła do jej świątyni. W kontekście literatury polskiej często przywołuje się utwór Adama Mickiewicza "Oda do młodości", gdzie młodość jest uosobiona jako bogini dająca siłę i perspektywę.