 |
| Józef Chełmoński ,,Owczarek", |
Ojczyzno
Ojczyzno coraz więcej i mniej cię rozumiem,
wciąż znam cię coraz lepiej i nie znam zarazem,
wciąż jesteś mi tym samym, wciąż innym obrazem,
obiektem mych pewności, obiektem mych zdumień.
Nie umiem żyć bez ciebie, z tobą nie potrafię,
chcę rzucić cię, lecz wracam, gdy wracam , chcę rzucić,
to chcę się z tobą godzić, to chcę się znów kłócić,
to drę, a to znów sklejam twoją fotografię.
Wciąż myślę jaka jesteś i sprzeczne mam wnioski,
o ciebie wciąż się biję z moimi myślami,
bo w sobie masz pierwiastek szatański i boski
i pewnie stąd przy tobie od wiek wieków trwamy.
Jesteś na miarę tego jacy my jesteśmy -
gdy każą grzeszyć - święci, świętymi być - grzeszni.
Mariusz Parlicki
8 komentarzy:
"Ojczyzno coraz więcej i mniej cię rozumiem,
wciąż znam cię coraz lepiej i nie znam zarazem,"
a jednak "nie pytaj mnie, ze ciągle jestem z nią. dlaczego z inną nie"...Grzegorz Ciechowski i jego piosenka w tym dniu zawsze do mnie przychodzi...
Jak ktoś powiedział, kraj piękny, ludzie niekoniecznie...
Ta szarpanina emocji wielu osobom jest znana…
Piękno Tego kraju i Jego krwawa historia jest tak oczywista jak w żadnym innym kraju.
To prawda.... wiem cos o tym.
Dziękuję.... wydawałoby sie, że wszystko o sobie wiemy, zdajemy sobie sprawę z naszych wad i jednocześnie naszej rzekomej miłości do ojczyzny, ale brniemy w tym własnym bagnie dalej..... obyśmy w nim na wieki nie utonęli.
Zdaje sie, że Piłsudski wyraził się bardziej dosadnie.... znamy to słowo na literę K.... nie będę więc go tu przytaczała.
To prawda ... choć często nasze polskie waśnie są tego przyczyną..... . historia nas niczego uczy.
.
Parlicki w innym wierszu napisał:
....Kraj powierzamy wszystkim świętym,
choć oddajemy łotrom władzę
a potem widząc krwawe strzępy,
w smutku nosimy kir na fladze....
Pozdrawiam serdecznie.
Prześlij komentarz