Współczesne wybrane wiersze ukraińskie z antologii Wschód – Zachód.

 

OŁEKSIJ CZUPA- (1986) – prozaik oraz dwujęzyczny poeta. Mieszkał w Makiejewce w obwodzie donieckim, ale z powodu działań bojowych przeniósł się do Lwowa. Z wykształcenia filolog oraz technolog chemik.

DONBAS RESISTANCE ‘14

Wszystko jak zawsze, tylko teraz,
kiedy zebrano niewidziany dotąd urodzaj
śmierci na pograniczu,
kiedy broń palna wyrasta spod ziemi,
na przemian ze zbożem i kwiatami polnymi,
chyląc się jak źdźbła za słońcem:
ze Wschodu na Zachód –
nasze miasta wykrwawiają się.

Wszystko jak zawsze, tylko teraz
z żalem będę czekać, jak za jakiś tam dziesiątek lat
wyrosną dzieci z amputowaną wiedzą o tym,
kto naprawdę jest wrogiem,
ale i z do śmierci nabytą umiejętnością
rozpoznawania po dźwięku,
jakie właśnie pociski lecą w ich kierunku;
ze strachem będę czekać, że
za jakieś tam cztery dziesiątki lat
polityka, ta ukraińska kość niezgody,
może wpaść właśnie do ich rąk.

Wszystko jak zawsze, tylko teraz,
spacerując po ulicach mojego miasta
z muzyką w uszach,
nie słysząc ani płaczu, ani śmiechu,
potykając się o dziury w rozwalonym asfalcie,
zaczepiając spojrzeniem rozbite szkielety
niedobudowanych wieżowców,
karmiąc gołębie przed zniszczonym przez fabryczne
nieużytki stadionem,
zupełnie nie rozumiem:
moje miasto już zbombardowano
czy dotąd wszystko jest jak zawsze?

Tłum. Aneta Kamińska. 

LUBOW JAKYMCZUK - (1985) – poetka i dziennikarka. Urodziła się w Pierwomajsku w obwodzie ługańskim, obecnie mieszka w Kijowie. Studiowała filologię ukraińską na Uniwersytecie Ługańskim i Akademii Kijowsko-Mohylańskiej. Jest autorką tomiku poezji , jak MODA (Lwów 2009), za który dostała nagrodę Prywitannia żyttia im. Bohdana Ihora Antonycza (2008) i nagrodę im. Wasyla Symonenki (2010). 

JAK ZABIŁAM

wszystkie moje rodzinne związki teraz są telefoniczne

wszystkie moje rodzinne związki wsłuchują się

są ciekawe, kogo bardziej kocham, mamę czy tatę

są ciekawe, na co choruje moja babcia, która mówi do słuchawki: oj-oj-oj

są zaintrygowane, co myśli moja siostra o swoim chłopaku

który wcześniej był mój

wszystkie moje telefoniczne związki krwi

cała moja krew wsłuchuje się

muszą wiedzieć, ile jest procent ukraińskiej

polskiej, rosyjskiej i czy jest cygańska

muszą wiedzieć, czyim dawcą się stałam

muszą wiedzieć, czy nie spadła hemoglobina, czy dach jest nade mną

i czy można z błon komórkowych zbudować granicę

między mną a moją mamą wyryto setki grobów

i nie wiem, jak je przeskoczyć

między mną a moim ojcem latają setki pocisków

i nie umiem patrzeć na nie jak na ptaki

między mną a moją siostrą są metalowe drzwi piwnicy

od wewnątrz podparte łopatą

między mną a moją babcią jest parawan z jej modlitw –

cienkie jedwabne ściany, za którymi nie słychać, zupełnie nie słychać

to jest bardzo proste – podtrzymywanie rodzinnych związków telefonicznych

to jest bardzo tanie – doładowywanie konta bezsennością i środkami uspokajającymi

to tak upija – słuchanie cudzej krwi w nałożonych słuchawkach

zwłaszcza, kiedy moja krew zmienia się w strzał:

piździach!

Tłum. Aneta Kamińska