Pytają przy deserze
i u więziennych bram,
co nam ta noc zabierze
i co daruje nam.
co nam ta noc zabierze
i co daruje nam.
Czernieją miejskie wieże,
siwieje nieba błam…
Co nam ta noc zabierze
i co daruje nam?
Zasiądźmy znów za stołem
i jak za dawnych lat
wspomnienia niewesołe
zamieńmy w śmieszny żart.
Kobiety naszych marzeń
niech przy nas siądą tuż,
to nic, że na zegarze
późna godzina już.
Za nasze polskie życie,
za takie, jakie jest,
wypijmy wódki łyczek
z domieszką cichych łez…
I niech serdeczne gniewy
na chwilę pójdą w kąt,
bo my jak morskie mewy
w tym domu mamy ląd.
4 komentarze:
Nadzwyczaj utalentowaną poetką była Agnieszka Osiecka.
Samą prawdę pisała. I w przepięknie prosty sposób.
Lubię wiersze Osieckiej, pięknie pisała.
Pozdrawiam serdecznie :)
to prawda, choć bywało, że niektóre jej piękne utwory były jednocześnie teksami na zamówienie.... co świadczy o jej ogromnym talencie..... Warto przeczytać książkę o Agnieszce "Tego o mnie nie wiecie" w której opowiadają o niej jej przyjaciele, wśród nich – Maryla Rodowicz, Krystyna Janda, Magda Czapińska, Urszula Dudziak, Daniel Olbrychski,– po latach wysupłując z pamięci fakty, obrazy i słowa, które rzucają nowe światło na poetkę,
Pięknie , o własnym stylu nie do podrobienia. Pozdrawiam serdecznie - trochę późną porą.
Prześlij komentarz