Urodziłem się na dwa lata
Przed śmiercią Wyspiańskiego.
Jeszcze żyła Orzeszkowa,
Jeszcze żył Prus,
Jeszcze żył Sienkiewicz,
Jeszcze pamiętam dokładnie,
Jak przeprowadzałem na drugą stronę ulicy
Ślepego Tetmajera.
 |
| Ludwik de Laveaux |
Pamiętam jeszcze lampy naftowe
I lampy gazowe,
I pierwsze telefony,
I pierwszy samochód,
I pierwsze żarówki,
I pierwszy kinematograf,
I katastrofę Titanica,
I konne tramwaje.
I lampy gazowe,
I pierwsze telefony,
I pierwszy samochód,
I pierwsze żarówki,
I pierwszy kinematograf,
I katastrofę Titanica,
I konne tramwaje.
Kasztany inaczej kwitły niż dzisiaj,
Bzy inaczej pachniały.
Kocham ten czas,
Na początku którego...
Na początku którego...
To było moje sakralne
"Na początku"
Moje biblijne
"Na początku",
"Na początku"
Moje biblijne
"Na początku",
Moje
"Na początku",
Które minęło
I nigdy dotychczas nie powróciło do życia.
Czy chciałbym do tego czasu wrócić?
Może tak... Może nie...
A zresztą..
.
Do utraconego raju
Nie powinno się wracać,
Zwłaszcza jeżeli nie ma się pewności,
Że był on naprawdę rajem.
Do utraconego raju
Nie powinno się wracać,
Zwłaszcza jeżeli nie ma się pewności,
Że był on naprawdę rajem.
A ja tej pewności nie mam.
Roman Brandstaetter.
4 komentarze:
Nie pamiętam. Chciałbym pamiętać. Nie to pokolenie. Istnieje takie zjawisko jak "faux-nostalgia", gdy ludzie tęsknią za czasami, kulturą i estetyką, których nigdy sami nie przeżyli.
Nie pamiętam. Tęsknię.
To bagaż bogaty i obciążający zarazem, tak mówiła moja babcia urodzona w 1905 roku...
Każdy za czymś tęskni, wracając do wspomnień…
Autor wiersza z tęsknotą wraca do czasów minionej epoki, do czasów gdy
" Kasztany inaczej kwitły niż dzisiaj,
Bzy inaczej pachniały."
ale jednak wcale nie jest pewny czy chciałby powrotu tego "utraconego raju"
Wielu z nas gloryfikuje i idealizuje czasy dzieciństwa, ale czy chcielibyśmy ich powrotu? Giną nam w pamięci chwile, gdy czuliśmy się nieszczęśliwi po kłótni z przyjaciółką, przyjacielem, lub po otrzymaniu niesprawiedliwej wg, nas oceny z wypracowania w szkole, czy z powodu nieszczęśliwych dziecinnych miłości..
Dziś wobec powagi trosk, i zmartwień w życiu codziennym marzy nam się powrót do dzieciństwa. - tego wydawałoby sie utraconego raju.
Jednakże nie dla każdego .
Poeta szczerze przyznaje, , że nie ma takiej
pewności....
Ja i moje wojenne pokolenie - również.
Prześlij komentarz