czwartek, 10 listopada 2022

Czesław Miłosz - Oset, pokrzywa, łopuch, belladonna -

 

Caspar David Friedrich

***

Oset, pokrzywa, łopuch, belladonna
Mają przyszłość. Ich są pustkowia
I zardzewiałe tory, niebo, cisza.


Kim będę dla ludzi wiele pokoleń po mnie
Kiedy po zgiełku języków weźmie nagrodę cisza?


Miał mnie odkupić dar układania słów
Ale muszę być gotów na ziemię bez-gramatyczną.


Z ostem, pokrzywą, łopuchem, belladonną,
Nad którym wietrzyk, senny obłok, cisza.


Czesław Miłosz.


2 komentarze:

Anonimowy pisze...

Ponadczasowy wiersz, ilu z nas zadaje sobie podobne pytania?
jotka

donka pisze...


Masz rację Jotko....ale jednocześnie jest to wiersz wieszczący nasz ziemski los..... .
Ta cisza to jest to Nic, które kiedyś nadejdzie.
Pozdrawiam serdecznie.