poniedziałek, 13 listopada 2023

Julia Hartwig - Powrót do domu dzieciństwa



Wśród ciemnego milczenia sosen — krzyk młodziutkich, nawołujących się brzóz.
Wszystko jest jak było. Nic nie jest jak było.
Przemów do mnie, Boże dziecka. Przemów, niewinna trwogo.
Nic nie rozumieć. Wciąż inaczej. Od pierwszego krzyku do ostatniego
westchnienia.
A jednak to też było życie. I chwile szczęśliwe wychodzą ku mnie
z przeszłości jak panny z kagankami oliwy.

Julia Hartwig .

3 komentarze:

Anonimowy pisze...

Chwile szczęśliwe warto wspominać, dlaczego niektórzy skupiają się tylko na tych mniej szczęśliwych?
jotka

donka pisze...

to prawda Jotko.....

Dobranoc.

Anonimowy pisze...

Podobno tylko mierni ludzie wspominaja zle chwile...
Stokrotka