Hans Magnus Enzensberger * * *

 

Pieśń o tych, do których wszystko się odnosi

i którzy wszystko już wiedzą.

Że trzeba coś zrobić i to natychmiast 
to już wiemy
że jednak jest jeszcze za wcześnie aby coś zrobić
że jednak jest za późno aby jeszcze coś zrobić
to już wiemy

i że nam dobrze idzie
i że dalej tak to idzie
i że to bezcelowe
to już wiemy

i że jesteśmy winni
i że nic na to nie poradzimy że jesteśmy winni
i że jesteśmy winni że nic na to nie poradzimy
i że mamy tego dość
to już wiemy

i że być może byłoby lepiej zamknąć dziób
i że nie zamkniemy dzioba
to już wiemy
to już wiemy

i że nikomu nie możemy pomóc
i że nikt nam nie może pomóc

i że mamy dar
i że mamy wybór między niczym a niczym
i że musimy gruntownie przeanalizować ten problem
i że wrzucamy do herbaty dwie kostki cukru
to już wiemy
i że jesteśmy przeciwko uciskowi
i że papierosy drożeją
to już wiemy

i że za każdym razem widzimy co się święci
i że za każdym razem będziemy mieć rację
i że nic z tego nie wynika
to już wiemy

i że to wszystko prawda
to już wiemy

i że to wszystko kłamstwo
to już wiemy

i że to wszystko
to już wiemy

i że to wszystko nic nowego
i że życie jest piękne
to już wiemy
to już wiemy
to już wiemy

i że to już wiemy
to już wiemy

tłum. Andrzej Kopacki