Elżbieta Lipińska - Pamięć

Adolf Humborg

Andrij Bondar:

„na początku było słowo 'pamięć'

"na początku było słowo 'już' ''

Nie, nie, Andriju, pamięć to nie jest początek,

ona rośnie jak ciasto, potrafi być wszystkim:

środkiem, końcem i życiem, kiedyś, teraz, potem,

splecionym z cienkich nitek w bardzo gruby bicz.

Pamięć to niebieściutkie, jak te chabry w zbożu

oczy mojego dziadka, pierwsza ważna śmierć,

trzydziesta piąta książka, dziewiąta planeta,

najpiękniejsza muzyka i ostatnia krew.

Pierwsze w brzuchu kopnięcie, ósmy pocałunek

któraś kolejna zdrada, siedemnasty wiersz,

bardzo trudne wyrazy, których nie ma prawa

być w ogóle na świecie, jednak są, jak wiesz,

tak, jak Plantageneci albo profitrolki

i pięknie bielejący pod słońcem beginaż

z czerwonym krzykiem dachów albo co tam chcesz.

Na przykład prejudykat. Czym więc ona jest?

Cokolwiek byś powiedział - słowa, słowa, słowa.

I dopiero na końcu słyszysz twarde „już"