* * *
Jak to przyjemnie otworzyć oczy
i zobaczyć-ba! cóż?-świat ten,
i tak pięknie go radością otoczyć,
i objąć światłem.
Radość? Swiatło? No, a zgryzoty,
gdy przymkniesz oczy?
Żużlem burym wyda się złoto,
mrok cię otoczy.
Miejże oczy aż do spalenia
jasno otwarte:
na radość życia, radość tworzenia
i że to życie coś warte.
Władysław Broniewski.
2 komentarze:
Jestem za , bo nasze troski nie czynią świata gorszym, a natury mniej wdzięcznej, przeciwnie, to pomaga przetrwać!
jotka
Wydaje mi się, że autor apeluje w wierszu głównie do siebie.... miał życie obfitujące w kryzysy i załamania. Ale hasła o radości życia i tworzenia bardzo nośne, zawsze aktualne.
Dobranoc Jotko....
Spokojnych snów
Prześlij komentarz