Krzysztof Kamil Baczyński - Chore myśli

Są takie zjawy dalekie, odległe

(kartki wydarte z dziecięctwa i wspomnień),

W snach gdzieś powstały i teraz nadbiegły,

Żeby się w ciszę wgryźć i wrócić do mnie...

Są takie zjawy dalekie i znane,

Które wracają w jaźni odrodzone,

Które wracają (i wierzę w nie święcie),

W zmiechrzchu srebrzysty uwikłane więcierz...

. . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Dni wymyślone w półciemnych pokojach

(drżą ciemną krepą firanki wiejące)

I w szarym pyle zgęstniałego kurzu

Tarza się ciemne, zmierzchające słońce...

Pokój jest stary, cichy, staroświecki

(wiszą portrety jakichś znanych twarzy,

na których widok serce w piersi tłucze

i których oczy wrzątkiem serce parzą).

Cicho brzęczące stare fortepiany

Grają dostojnie, cicho i powoli,

A po portretach w ścianę wprasowanych

Łzy kapią szare...

Łzami serce boli...

Pod wieczór świece się palą w lichtarzach,

Żółte jak tego dnia (którego? nie wiem)

I ręce, noce witające bledzią,

Brodzą po kurzu nieustannym siewie.

Potem przychodzi długi cień po ścianie,

W starym cylindrze gość nieokreślony,

Przyjdzie znów bębnić noc na fortepianie

I wstawiać kwiaty japońskie w wazony.

Krzysztof Kamil Baczyński

Wiersz powstał jesienią 1938r. - poeta miał niespełna 17 lat.