poniedziałek, 5 kwietnia 2021

Adam Mickiewicz - PRZYJACIELE

 

Nie masz teraz prawdziwej przyjaźni na świecie;
Ostatni znam jej przykład w oszmiańskim powiecie.

Tam żył Mieszek, kum Leszka, i kum Mieszka Leszek.
Z tych, co to: gdzie ty, tam ja, - co moje, to twoje.

Mówiono o nich. że gdy znaleźli orzeszek,
Ziarnko dzielili na dwoje;
Słowem, tacy przyjaciele,
Jakich i wtenczas liczono niewiele.
Rzekłbyś; dwójduch w jednym ciele.
 
O tej swojej przyjaźni raz w cieniu dąbrowy
Kiedy gadali, łącząc swoje czułe mowy
Do kukań zozul i krakań gawronich,
Alić ryknęło raptem coś koło nich.
Leszek na dąb; nuż po pniu skakać jak dzięciołek.
Mieszek tej sztuki nie umie,
Tylko wyciąga z dołu ręce: "Kumie!"
Kum już wylazł na wierzchołek.
 
Ledwie Mieszkowi był czas zmrużyć oczy,
Zbladnąć, paść na twarz: a już niedźwiedź kroczy.
Trafia na ciało, maca: jak trup leży;
Wącha: a z tego zapachu,
Który mógł być skutkiem strachu.
Wnosi, że to nieboszczyk i że już nieświeży.
Więc mruknąwszy ze wzgardą odwraca się w knieję,
Bo niedźwiedź Litwin miąs nieświeżych nie je.
 
Dopieroż Mieszek odżył... "Było z tobą krucho! -
Woła kum, - szczęście, Mieszku, że cię nie zadrapał!
Ale co on tak długo tam nad tobą sapał.
Jak gdyby coś miał powiadać na ucho?"
"Powiedział mi - rzekł Mieszek - przysłowie niedźwiedzie:
Że prawdziwych przyjaciół poznajemy w biedzie".

5 komentarzy:

jotka pisze...

O przyjaźni i wsparciu w potrzebie wielu pisało, obyśmy nigdy nie musieli tego sprawdzać, choć ja sprawdziłam, z pozytywnym skutkiem:-)

donka pisze...

moje dwie życiowe przyjaciółki już nie żyją, ale jestem pewna, że nie zawiodłyby mnie gdybym potrzebowała ich wsparcia i pomocy. Dawały mi niejednokrotnie tego dowody. .

BBM pisze...

Mądry i dowcipny wiersz. Kiedyś znałam na pamięć...
Szymborska powiedziała kiedyś: Tyle wiemy o sobie, ile nas sprawdzono.
Cóż, ludzie są tylko ludźmi i bywa, że sytuacja ich przerasta...

donka pisze...

Masz rację Matyldo i Szymborska też. Bywa, że trudne wybory nas przerastają.

Anonimowy pisze...

🙂