Walter „Walt”
Whitman (ur. 31 maja 1819 – zm. 26 marca 1892 ) –
– Przez niektórych uważany
za największego amerykańskiego poetę.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhB_N6N_AiAniAHo7edvdjobA48I7-kb5VwdjbH8P7FFTRFaKdymx-UQqoMOeTxxdCH0St5veXKUbYGb0iy6I1vQGaQz9lsQGiM931YLU498UaAn7OGBJjkoRStmLibQjgEtTw_k3gE1f8/w400-h300-rw/Zdzis%25C5%2582aw+Beksi%25C5%2584ski+winiet.jpg) |
Zdzisław Beksiński |
Czy nigdy na ciebie nie
przyszła godzina
Boski promień spadający
nagle,
aż pękają te bańki
mydlane, woda, bogactwo,
Te gorliwe cele działania
–
książki, polityka, sztuka,
amory,
I nie zostaje zupełnie
nic?
Przekład: Czesław Miłosz
CUDA
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzFTYJBjHV7_uq0ljH3BQCyqwrhal8_Iul4FUbm-Uf_ZOQVYleowCZI4plgtUA0mqlzvMKVE6-cqGlVxIn3EPcPGRfUcfg1QHzfiH2nQ_Ar4R-31zapViAtMOJZaYCE_vwTket0_VaEXU/s16000-rw/Cuda+-+Rafal+Olbinski%252C+1945.jpg) |
Rafał Olbiński |
czy kto sobie coś
robi z cudów?
Co do mnie, nie wiem o
niczym innym, jak tylko o cudach,
Czy spaceruję ulicami
Manhattanu,
Czy rzucam spojrzenie
ponad dachy domów, na niebo,
Czy brodzę nagą stopą wzdłuż
plaży, tuż na krawędzi wody,
Czy stoję pod drzewami w
lesie,
Czy rozmawiam za dnia z
kimś, kogo kocham, czy też śpię
nocą w łóżku z kimś, kogo
kocham,
Czy siedzę przy stole przy
obiedzie z innymi,
Czy patrzę na nieznajomych
naprzeciw mnie jadących
w wagonie,
Czy obserwuję pszczoły
krzątające się wokół ula w letnie
przedpołudnie,
Czy zwierzęta pasące się
na polu,
Czy ptaki, czy cudowność
owadów w powietrzu,
Czy cudowność zachodu
słońca lub gwiazd świecących
tak jasno i spokojnie
Czy niezwykle delikatną,
cienką krzywiznę nowiu na wiosnę,
To i wszystko inne,
wszystko razem i każde z osobna,
to są dla mnie cuda,
Całość związana ze sobą, a
przecież każda część wyraźna i na swoim miejscu.
*
Dla mnie każda godzina
światła i cienia jest cudem,
Każdy kubiczny cal
przestrzeni jest cudem,
Każdy kwadratowy jard
powierzchni ziemi jest nimi usiany,
Każda stopa jej wnętrza
roi się od nich.
*
Dla mnie morze jest
ciągłym cudem,
Ryby, które pływają –
skały – ruch fal – statki i ludzie
na nich,
Jakie cuda dziwniejsze
istnieją?
-
tłumaczenie: Ludmiła
Marjańska
4 komentarze:
Trzeba bardzo kochać życie, by tak pisać...
Niekoniecznie….. czy nie miałaś w młodości takich mijających po jakimś czasie chwil całkowitego, przepełniającego Cię szczęścia? Powodem mógł być nawet zdany trudny egzamin, spotkanie z chłopakiem, wakacje pod namiotem …. W takim stanie euforii, kiedy skakałabyś z radości wszystko może się wydawać cudem. Gdy się jest poetą siada się wtedy i pisze taki wiersz.
Ale ten sam autor pyta się czy nigdy nie przyszła na Ciebie godzina gdy wszystko jest pustką?
Poeta, który docenia drobiazgi i zwykłe elementy codzienności...
To momenty, okruchy...
Prześlij komentarz