piątek, 22 kwietnia 2022

William Szekspir - Sonet VIII i Sonet LXVI


Sonet VIII

Ty - muzyka, ale w muzyczne tony
Wsłuchana toniesz w rozterce okrutnej

.
Pablo Picasso - stary gitarzysta


Czemu ty kochasz wszystko, co jest smutne,

Czemu z radością witasz ból szalony?Gdzież utajona przyczyna tej męki?

Czy nie dlatego serce smutkiem strute,
Że harmonijnie zespolone dźwięki
Dla samotności twojej brzmią wyrzutem?

Słuchaj, jak struny, w jeden akord zgodny
Łącząc się, pięknie, melodyjnie grają.
Jak gdyby matka, ojciec i syn młody
O swej szczęśliwej jedności śpiewają.

Mówi nam zgodna owych strun muzyka,
Że równa śmierci droga samotnika.


przełożył Włodzimierz Słobodnik





Sonet LXVI



Sandro Botticelli XVw.
W śmierć jak w sen odejść pragnę, 
znużony tym wszystkim:  

Tym, jak rzadko zasługę nagradza zapłata,
Jak miernota się stroi i raduje zyskiem,
Jak czystą ufność krzywdzi wiarołomstwo świata,            

Znużony - odejść pragnę; lecz chęć w sobie dławię:
Jeśli umrę, sam na sam ze światem cię zostawię.
Jak hańba blask honoru rychło brudem maże,
Jak żądza na złą drogę dziewiczość sprowadza,
Jak zacność bezskutecznie odpiera potwarze,
Jak moc pospólną trwoni nieudolna władza,
Jak sztuce zatykają usta jej wrogowie,
Jak naukę w pacht biorą ignorantów stada,
Jak prostą prawdomówność głupotą się zowie,
Jak dobro złu na sługę najwyżej się nada.

Znużony - odejść pragnę; lecz chęć w sobie dławię:
Jeśli umrę, sam na sam ze światem cię zostawię.


przekład Stanisław Barańczak


Brak komentarzy: