środa, 13 marca 2019

POEZJA SOCREALIZMU - część 2

Powstał też nowy gatunek propagandowych pieśni masowych wychwalających przywódców i osiągnięcia socjalistycznego państwa. Śpiewała je młodzież  w całym kraju. Najbardziej popularne to
- "Tysiące rąk,miliony rąk", "To idzie młodość - "Na prawo most na lewo most",
" O Nowej to Hucie piosenka".
Część mojego pokolenia  wspomina je mimo wszystko z lekkim sentymentem, bo były to piosenki naszego dzieciństwa i wczesnej młodości.


Przypomnę jedną z nich, bardzo znaną, śpiewaną na wycieczkach, pochodach: 

Tysiące rąk, miliony rąk.

Tysiące rąk, miliony rąk,

a serce bije jedno.
Wzniesiemy dom: ludową Rzecz
słoneczną, niepodległą!

Wesoły marsz, milionów krok

uderza wspólnym rytmem.
Budować świat, promienny świat –
zadanie to zaszczytne!

Z nami słońce i drzewa w pochodzie

maszerują przez miasto i wieś.
Niech w szeregi jednoczy się młodzież,
niechaj praca nas łączy i pieśń!
Niech w szeregi jednoczy się młodzież,
niechaj praca nas łączy i pieśń!

Marzenia lat uskrzydlą nas,

szeregów nikt nie zliczy.
Wzniesiemy gmach, słoneczny gmach,
my – szczęścia przodownicy!

Rozkwita kraj, rozkwita w krąg

i dnie wiosenne biegną.
Tysiące rąk, miliony rąk,
a serce bije jedno!

Z nami słońce i drzewa w pochodzie

maszerują przez miasto i wieś.
Niech w szeregi jednoczy się młodzież,
niechaj praca nas łączy i pieśń!
Niech w szeregi jednoczy się młodzież,
niechaj praca nas łączy i pieśń! 

Autor tekstu: Krzysztof Gruszczyński 


Kompozytor: Edward Olearczyk





Brak komentarzy: