niedziela, 23 sierpnia 2020

Kazimierz Przerwa Tetmajer – W jesieni

Marek Szczepaniak

O cicha, mglista,  o smutna jesieni!

Już w duszę czas twój dziwny, senny spływa,
przychodzą chmary zapomnianych cieni,
tęsknota wiedzie je smutna i tkliwa,

ileż miłości, och, ileż kochania
umarła przeszłość z naszych serc pochłania,
z naszych serc biednych, z naszych serc bezdeni…

Zamykam oczy… Blade ciche cienie
suną się w liści posępnym szeleście -
jak obłok światło:  niesie je wspomnienie…

O dni umarłe! o dni! gdzież jesteście?…
Co pozostało po was?…

Ach! daleko,
daleko kędyś toczycie się rzeką
szarą i mętną w głąb puszcz i w milczenie…

Brak komentarzy: