wtorek, 17 maja 2022

MÓj BARDZO JUŻ STARY DOM


5 komentarzy:

jotka pisze...

Nosimy w sobie wiele takich miejsc bliskich sercu, bo wszystko wyryte w pamięci, co chcemy pamiętać i ukryte, co chcemy zapomnieć...

donka pisze...

Oj to różnie bywa... pragnie się zapomnieć, a to właśnie jest mocno wyryte w pamięci.... pragnie się pamiętać, zapamiętać na zawsze.... a to powoli rwie się, pozostaje gdzieś po drodze.

donka pisze...

A co do domu - nie musze go nosić w sercu... on tam jest.... i ja jeszcze też.

BBM pisze...

Moja pamięć jest taka dziurawa... bardzo nad tym ubolewam...

donka pisze...

Zadaję sobie nieraz pytanie: kto i co zawiaduje naszą pamięcią. Nie musisz ubolewać. Te jak nazywasz dziury są może sterowane.
I dobrze, że są..... lepiej czasem nie pamiętać, niż cierpieć.