![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCQBKMuJuB9XEdG_-UxxQOKntPuLIBM8b04N-YbhU7_hfK6vJ3QumL0W3vknhSYe5vQOHbSdzmqGKSFu03BcoKQ4e925FyA-A_N0K_HZdxB4pYSYebfPTVXc6h3f5365bUYfUEsYmJil1lkHnPSERLF2dzS2udaASbtTID-DE39kw-Zq72EwW9-8cw/w285-h411-rw/morze%20-%20Artist%20Monika%20Luniak.jpg) |
mal. Monika Luniak |
Odchodzisz z krainy kwiatów
i śpiewających ptaków
wchodzisz w ciszę piasków
i odległego morza
Stąpaj ostrożnie
piaski mogą być ruchome
Nad tobą niebo spienione obłokami
w tobie
przysypane pyłem lat
głosy tych
którzy nas milcząc osądzali
Julia Hartwig
3 komentarze:
Wydaje się, że morze nie jest wcale ciche. Nie jest też bezpieczne... Poetka czuła się osądzana: "głosy tych
którzy nas milcząc osądzali"
Szkoda, że nie wiemy w jakim okresie życia Julii Hartwig powstał wiersz?
Wydaje mi się, że pod koniec, u schyłku. Śledząc jej poezje dostrzega się wyraźnie jak zmieniła się jej twórczość. Pisała tylko już dla siebie, bardzo refleksyjnie.
Wysłałam Ci dziś linki z poezją, ale dodam jeszcze jeden:
https://malowane-wierszem.blogspot.com/ - znajdziesz tam dużo poezji Julii Hartwig.
Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo dziękuję! Po niedzieli z pewnością odpiszę jeszcze na email. To bardzo, bardzo miłe. Jestem wdzięczna za poświęcony czas. 💝
Prześlij komentarz